ความล้าสมัย

n. obsoleteness

def.:

ความไม่ทันหรือไม่เป็นไปตามสมัยที่กำหนดนิยมกัน

related: antiquatedness syn.: ความเก่า, ความโบราณ ant.: ความทันสมัย, ความนำสมัย sample:

ความล้าสมัยของกฏหมายฉบับที่ใช้อยู่เป็นอุปสรรคต่อการอนุรักษ์โบราณสถานโบราณวัตถุของประเทศ